Artykuły

Jednowarstowe krycie dachów

Technologia jednowarstwowego krycia dachów papą zgrzewalna modyfikowaną SBS-em staje się coraz popularniejsza. Dzieje się tak głównie z powodów ekonomicznych - jednowarstwowe pokrycie jest tańsze od wielowarstwowego i wykonuje się szybciej. Gwarancja materiałowa na tak wykonane pokrycie również wynosi do 15 lat!P.P.H. "LEMAR" Sp. z o.o. uważa, że przyszłość dachów płaskich to pokrycia jednowarstwowe.

Papa wierzchniego krycia modyfikowana SBS-em typu LEMBIT EX W-PYE250S54 M SBS przeznaczona jest do wykonywania jednowarstwowych pokryć dachowych na podłożu z drewna i materiałów drewnopodobnych, betonu, materiałów termoizolacyjnych (np. wełna mineralna, styropian) oraz do wykonywania renowacji starych pokryć z papy. Papę mocuje się do podłoża mechanicznie za pomocą odpowiednio dobranych łączników mechanicznych i metodą zgrzewania! Ze względu na dużą wytrzymałość mechaniczną zaleca się stosowanie w konstrukcjach narażonych na czynniki mechaniczne!

PAPA LEMBIT EX W-PYE250 S54 M SBS POSIADA BADANIE NA NIE ROZPRZESTRZENIANIE OGNIA WEWNĘTRZNEGO I ZEWNĘTRZNEGO W GÓRĘ I DÓŁ : ORZECZENIE NR 029/BM/06.

GŁÓWNE ZASADY WYKONAWCZE

PODŁOŻE DREWNIANE

Użyte deski powinny mieć szerokość od 12 do 18 cm, grubość zapewniającą sztywność podłoża (najczęściej od 25 do 32 cm), wilgotność desek, bali i łat użytych do wykonania dachu, na którym jest wykonywane pokrycie papowe nie może przekraczać 22%. Zalecane jest układanie desek stroną dordzeniową do góry, co zapobiega po wyschnięciu powstaniu zagłębień, deski łączy się na styk, przy zachowaniu 2 mm przerwy.
Aby nie doszło do perforacji należy stosować łączniki z podkładkami oraz płaskim łbem (zdj. nr 1 i 2 ).

Łączniki mechaniczne umieszczamy wzdłuż zakładu podłużnego na całej powierzchni dachu, kaletnicy i wokół urządzeń dachowych (kominy, wentylatory, świetliki i inne).
W celu ochrony podłoża drewnianego przed płomieniem należy w czasie zgrzewania zakładów zastosować przekładkę z papy podkładowej o szerokości ok. 33 cm np. P/100/1600 S23.

SYSTEM DACHOWY LEMBIT (KRYCIE JEDNOWARSTWOWE).

Dach powinien być wykonany z desek o grubości zapewniającej sztywność podłoża przy danym rozstawie krokwi. Najczęściej stosuje się deski o grubości od 22 do 32 mm. Wskazane jest układanie desek stroną dordzeniową do góry. Połączenie arkuszy powinno wypadać na krokwi. Podłoże pod papy może być również wykonane ze płyty OSB, sklejki.

1.Podłoże: dach drewniany (1).
2.W celu ochrony podłoża drewnianego (1) przed płomieniem w czasie zgrzewania zakładów w papie wierzchniego krycia (3) należy zastosować przekładkę (2) z papy asfaltowej podkładowej typu P/100/1600 S23 o szer. do 33cm. Przekładka przymocowana jest łącznikami mechanicznymi (4) wraz z papą wierzchniego krycia do podłoża. Chroni podłoże przed płomieniem palnika podczas wykonywania zakładów w papie zgrzewalnej wierzchniego krycia modyfikowanej SBS typu LEMBIT EX W-PYE250 S54 M SBS. Przekładkę i papę wierzchniego krycia mocujemy za pomocą łączników mechanicznych (podkładka, wkręt kpl.).
3.Papa zgrzewalna wierzchniego krycia modyfikowana SBS-em typu LEMBIT EX W-PYE250 S54 M SBS jest układana w systemie jednowarstwowym (łączenie za pomocą łączników mechanicznych w części bez masy asfaltowej i następnie zgrzewanie złącz papy). Papę mocujemy za pomocą łączników mechanicznych (podkładka, wkręt kpl.), rozmieszczamy wzdłuż zakładu podłużnego na całej powierzchni; w strefie środkowej - 3szt., bocznej - 6szt. i narożnikowej - 9szt. (dla obiektu w I strefie wiania wiatru i o wysokości do 20m). Brzeg podkładki lub grzybka powinien znajdować się w odległości minimum 2cm od brzegu papy. Łączniki należy rozmieszczać równomiernie wzdłuż zakładu papy. Odległość pomiędzy poszczególnymi punktami zamocowania powinna wynosić w strefie bocznej i narożnikowej około 20cm, natomiast w strefie środkowej dachu od 40cm do 60cm. Papy wierzchniego krycia nie zgrzewamy do podłoża, a tylko na szerokość przekładki wykonując zakłady podłużne.

Arkusze papy należy łączyć ze sobą na zakłady: podłużny: 12 cm, poprzeczny: od 12cm do 15cm. Asfalt, który wypłynie należy posypać posypką w kolorze papy ( zdj. nr 3). Chroni to wypływy przed niszczącym promieniowaniem UV oraz podnosi estetykę pokrycia. Zakłady powinny być wykonane zgodnie z kierunkiem spływu wody i zgodnie z kierunkiem najczęściej występujących wiatrów.

Miarą jakości zgrzewu jest wypływ masy asfaltowej o szerokości od 0,5 do 1,0 cm na całej długości zgrzewu. W przypadku gdy wypływ nie pojawi się samoistnie wzdłuż brzegu rolki, należy docisnąć zakład, używając wałka dociskowego z silikonową rolką (zdj. nr 4). Siłę docisku rolki do papy należy tak dobrać, aby pojawił się wypływ masy o żądanej szerokości. Silny wiatr lub zmienna prędkość przesuwania rolki może powodować zbyt duży lub niejednakowej szerokości wypływ masy.

OBRÓBKI DEKARSKIE:

1. Obróbkę z pap należy wyprowadzić minimum 20cm ponad poziom połaci dachowej.
2. Aby nie doszło do załamania papy pod kątem 900 oraz zapobiec odklejaniu papy na krawędzi styku połaci dachowej z powierzchnią pionową, należy zastosować klin styropianowy oklejony papą podkładową o przekroju trójkątnym 5x5cm lub 10x10cm.
3. Zgrzew papy podkładowej poza klinem, zarówno na połaci dachowej, jak i na ścianie, powinien wynosić od 12 cm do 15cm. Aby zapobiec miejscowemu zgrubieniu, zaleca się wyprowadzenie papy wierzchniego krycia około 10cm poza krawędź papy podkładowej.
4. Paroizolację z pokrycia dachowego należy wyprowadzić na ścianę komina ponad izolację termiczną dachu.
Do obróbek dekarskich nie stosować pap zgrzewalnych oksydowanych z wkładką na welonie szklanym!

PŁYTY TERMOIZOLACYJNE - powinny posiadać sztywność zapewniającą pełna ochronę pokrycia przed przewidywanymi naciskami zewnętrznymi. Wymagania te są spełnione przez płyty styropianowe, płyty z wełny mineralnej dopuszczonej pod bezpośrednie krycie papą oraz płyty warstwowe ze styropianu oklejonego papą.

ZASADY MOCOWANIA PAPY DO POŁACI DACHOWEJ

Papę zgrzewalną wierzchniego krycia modyfikowaną SBS-em typu LEMBIT EX W-PYE250 S54 M SBS mocuje się do podłoża mechanicznie za pomocą odpowiednich łączników mechanicznych. Papę rozwija się bezpośrednio na warstwie termoizolacyjnej (jeżeli taka występuje). Po rozwinięciu należy ją zamocować mechanicznie wraz z warstwą termoizolacyjną do podłoża w miejscach zakładów wzdłużnych i czołowych.

Dobór typu łączników mechanicznych zależy od rodzaju podłoża, w którym będzie osadzony (beton, blacha, drewno) oraz od grubości zastosowanej izolacji termicznej.

Liczba łączników mechanicznych (przypadających na 1m2 połaci) powinna wynikać z obliczeń statycznych uwzględniających :
• Wartość sił ssących (strefa wiatrowa, ekspozycja budynku, wysokość budynku, strefa dachu).
• Wytrzymałości materiałów (nośność łącznika, nośność połączeń łącznik - papa i łącznik - podłoże).

Wartość sił ssących określa się na podstawie aktualnie obowiązującej Polskiej Normy. Parametry wytrzymałościowe łącznika uwzględniające połączenie z podłożem określone są w aprobatach technicznych lub podaje je producent. Wytrzymałość połączenia (łącznik - papa) uzależniona jest od wytrzymałości papy, kształtu łącznika oraz charakteru obciążeń. Dla pap typu LEMBIT określono nośność połączenia na poziomie 0,6KN. Wartość ta jest wyższa od nośności samego łącznika czy połączenia łącznik - podłoże.

W przypadku braku obliczeń, dla budynków o wysokości do 20m położonych w strefie obciążeń wiatrem, łączniki mechaniczne można rozmieszczać w następujący sposób :

Nazwa strefy Liczba łączników na 1m2
Środkowa 3
Brzegowa 6
Narożnikowa 9

Liczba łączników jest zależna od strefy dachu, wielkości występujących sił ssących, zależnych od strefy wiatrowej , w jakiej jest zlokalizowany budynek oraz od jego wielkości (patrz tabela).
Rozmieszczenie łączników przy mocowaniu papy wierzchniego krycia typu LEMBIT EX W-PYE250 S54 M SBS powinno być wykonane w taki sposób, aby brzeg podkładki lub grzybka znajdował się w odległości minimum 2cm od brzegu papy.
W przypadku nachylenia połaci dachowej powyżej 450 zaleca się wyprowadzenie dodatkowych zamocowań mechanicznych także na końcach rolek.
Aby uniknąć zgrubień na zakładach zaleca się przycięcie pod kątem 450 narożnika papy po spodniej stronie zakładu) oraz podgrzać zakład palnikiem na szerokość do 15 cm, wcisnąć posypkę szpachelką (zdj. nr 5)

i zgrzać zakład dociskając rolką dociskową (zdj. nr 6) w celu uzyskania wypływu masy asfaltowej.

Dodatkowo rolki papy należy połączyć w miejscach zakładów wzdłużnych i czołowych metodą zgrzewania . Połączenie arkuszy papy powinno wypadać na krokwi.

Zasadnicza operacja zgrzewania polega na rozgrzaniu palnikiem podłoża oraz spodniej warstwy papy aż do momentu zauważalnego wypływu asfaltu z jednoczesnym powolnym i równomiernym rozwijaniem rolki(zdj. nr 7).

Brak wypływu masy asfaltowej świadczy o niefachowym zgrzaniu papy!

Za właściwe zaprojektowanie i wykonanie pokrycia dachowego zgodnego z przeznaczeniem i zasadami wiedzy technicznej oraz sztuki budowlanej, w każdym pojedyńczym przypadku, odpowiada projektant i wykonawca.