Artykuły

Napowietrzanie kominka jest niezbędne, by spalanie drewna przebiegało prawidłowo. Na 1kg materiału opałowego umieszczonego we wkładzie albo piecu kominkowym czy też otwartym kominku konieczne jest dostarczenie od 6 do10 m³ dobrze natlenionego powietrza – zamknięty wkład zużywa go znacznie mniej niż kominek otwarty. Zgodnie z przepisami na każdy 1 kW mocy urządzenia trzeba dostarczyć co najmniej 10 m³ świeżego powietrza. Jest ono niezbędne do spalania drewna, a następnie odprowadzane przez komin. Jeśli proces ten jest zaburzony, powietrze jest pobierane bezpośrednio z pomieszczenia, w którym kominek jest usytuowany. W konsekwencji będziemy obserwować problemy z wentylacją, we wnętrzu może się pojawić dym z kominka, także trudniej będzie rozpalić ogień i go utrzymać. Możliwe jest napowietrzanie kominka bezpośrednio z paleniska, jednak także wówczas kominek z wkładem czy z kasetą będzie pobierał powietrze z otoczenia. Jak doprowadzić powietrze do kominka, by zapobiec problemom?

Napowietrzanie kominka – miejsce na przewód wentylacyjny

Właściwą ilość powietrza w kominku zapewni odpowiedni przewód wentylacyjny,  przez który pobierane jest świeże powietrze bezpośrednio z zewnątrz budynku. Znaczenie ma jego przekrój, najlepiej gdy wynosi on 200 mm. Kanał doprowadzający powietrze z zewnątrz powinien być ocieplony. Gdy dom jest niepodpiwniczony najczęściej projektujemy go pod wylewką podłogową, w budynkach podpiwniczonych można go osadzić pod stropem piwnicy. W przypadku domów remontowanych, w których wcześniej nie było kominka, najlepiej zaplanować go przy zewnętrznej ścianie zachodniej i umieścić w niej przewód wentylacyjny. Jeśli kominek zaplanowano pośrodku pomieszczenia, najlepszym rozwiązaniem będzie przystosowanie do funkcji przewodu doprowadzającego świeże powietrze do kominka, jednego z zainstalowanych wcześniej w budynku kanałów wentylacyjnych. W takim przypadku czerpnię warto pobierać z nieużytkowej, dobrze wentylowanej części poddasza. Nie powinno się go pozyskiwać z kanału wentylacyjnego wyprowadzonego na dach, niesie to bowiem za sobą ryzyko pozyskiwania powietrza zanieczyszczonego spalinami lub dymem. Innym wyjściem będzie zainstalowanie we wnętrzu dodatkowych nawiewników, jednak nie jest to rozwiązanie zbyt estetyczne.

Niezależnie od położenia przewodu wentylacyjnego, wykorzystywanego do czerpania powietrza do kominka, najlepiej by wlot powietrza był usytuowany od strony zachodniej, ponieważ to najczęstszy kierunek wiatrów w Polsce. Umieszczony od strony zawietrznej może podczas silnych wiatrów prowadzić do powstawania podciśnienia wywołującego wysysanie przez kanał powietrza na zewnątrz budynku. Unikajmy doprowadzenia powietrza z garażu czy od strony ruchliwej ulicy, niesie to bowiem za sobą ryzyko zasysania zanieczyszczeń czy nieprzyjemnych zapachów.

Jak doprowadzić powietrze do kominka?

 Jest on zbudowany z czerpni świeżego powietrza, przepustnicy (szybru), kanału prostokątnego lub rury oraz kratki nawiewnej z kasetą i filtrem. Czerpnia świeżego powietrza jest umieszczana na zewnętrznej ścianie budynku albo wyprowadzona ponad powierzchnię gruntu. Najlepiej, gdy jest ona usytuowana od strony zachodniej. Wlot warto zaplanować na wysokości ok. 50 cm ponad gruntem, co sprawi, że do kominka będzie zasysane czyste powietrze. Kratki wentylacyjne umieszcza się na obu końcach kanału. Kratki kominkowe są niezbędne do jego zabezpieczenia przed owadami, drobnymi gryzoniami oraz zanieczyszczeniami. Przepustnicę montuje się na odcinku kanału doprowadzającego powietrze. Jej zadaniem jest ochrona pomieszczenia przed stratami ciepła, poprzez odcięcie dopływu powietrza, gdy ogień w kominku się nie pali. Jaką rurą doprowadzić powietrze do kominka? Najczęściej wykorzystujemy rurę lub kanał wykonany z blachy ocynkowanej albo PCV. W tym przypadku najważniejszy jest jej przekrój. Dobry efekt daje użycie rury o średnicy wewnętrznej 16 cm lub kanału kwadratowego o boku 14 cm.